غنچه از خواب پرید و گلی تازه به دنیا آمد ( شعر زیبا درباره قدرشناسی دوستان )

غنچه از خواب پرید و گلی تازه به دنیا آمد

خار خندید و به گل گفت سلام

و جوابی نشنید

خار رنجید ولی هیچ نگفت

ساعتی چند گذشت

گل چه زیبا شده بود

دست بی رحم آمد 

گل سراسیمه ز وحشت افسرد

لیک آن خار در آن دست خلید

و گل از مرگ رهید

صبح فردا که رسید

خار با شبنمی از خواب پرید

گل صمیمانه به او گفت سلام.

گل اگر خار نداشت

دل اگر بی غم بود

اگر از بهر کبوتر قفسی تنگ نبود،

زندگی

عشق

اسارت

غم و شادی

سیاهی و سپیدی

همه بی معنا بود.

 منبع انواع عکس نوشته برای فضای مجازی :

http://aksestan.blog.ir